Życie dobrego duchownego
Życie dobrego duchownego powinno obfitować w wiele cnót: żeby był taki wewnątrz, jak go widzą na zewnątrz. A tak naprawdę powinien być o wiele lepszy wewnątrz, niż się wydaje na zewnątrz. Albowiem gdziekolwiek jesteśmy, Bóg patrzy na nas. Powinniśmy czcić Go z całych sił i w Jego obecności być czyści jak Aniołowie. Każdego dnia trzeba odnawiać nasze postanowienia i wzbudzać w sobie zapał, jak gdyby każdy dzień był pierwszym dniem naszego nawrócenia.
Mówmy: „Panie Boże, pomóż mi w dobrym postanowieniu i świętej służbie Tobie, a teraz daj mi zacząć doskonale dzień dzisiejszy, ponieważ niczym jest to, czego uczyłem do tej pory”.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k I.XIX.1 (Życie dobrego duchownego)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
