Pismo Święte
Psalm 91 - Opatrzność Boża Kto mieszka pod opieką Najwyższego, będzie przebywał pod osłoną Wszechmocnego. Niech mówi do PANA: „Jesteś moim schronieniem i twierdzą! Boże mój, Tobie zaufałem!”. Bo On uwolni cię z sideł łowców i wybawi od zgubnej zarazy. Piórami swymi cię okryje i pod Jego skrzydła się schronisz; Jego wierność jest tarczą i [...]
Przemówienie Pawła przed Agryppą i Berenike. Agryppa powiedział do Pawła: „Możesz teraz przemówić we własnej obronie!”. Wtedy Paweł dał znak ręką i rozpoczął obronę. „Królu Agryppo! Żydzi wysunęli przeciwko mnie oskarżenia. Jestem jednak szczęśliwy, że mogę dziś bronić się przed tobą. Ty bowiem doskonale znasz wszystkie zwyczaje oraz sporne sprawy żydowskie. Proszę cię więc, [...]
Przed Herodem Agryppą II i Berenike. Kilka dni później do Cezarei przybył król Agryppa i Berenike, aby powitać Festusa. Zatrzymali się tam na pewien czas. Wtedy Festus przedstawił królowi sprawę Pawła. „Feliks pozostawił w więzieniu tego człowieka – powiedział. – Kiedy byłem w Jerozolimie, wyżsi kapłani i starszyzna żydowska wnieśli na niego skargę i domagali się, abym wydał [...]
Apelacja Pawła do cesarza. Trzy dni po objęciu urzędu namiestnika Festus udał się z Cezarei do Jerozolimy. Tam wyżsi kapłani i najbardziej wpływowi Żydzi wnieśli przed niego skargę na Pawła. Usilnie nalegali, aby im okazał przychylność i nakazał sprowadzić go do Jeruzalem. Przygotowali bowiem zasadzkę i zamierzali zabić go w drodze. Lecz Festus odparł, że Paweł jest dobrze [...]
Paweł przed Feliksem i Druzyllą. Po kilku dniach przyszedł tam Feliks wraz z żoną Druzyllą, która była Żydówką. Kazał wezwać Pawła, aby posłuchać jego nauki o wierze w Chrystusa Jezusa. A on mówił o uczciwym życiu, opanowaniu siebie i o przyszłym sądzie. Wówczas Feliks zaniepokoił się i powiedział: „Na razie wystarczy! Posłucham cię innym razem, gdy będę miał czas!”. Liczył, [...]
Skarga Żydów na Pawła. Po upływie pięciu dni przybył najwyższy kapłan Ananiasz wraz z kilkoma starszymi oraz retorem Tertullosem. Wnieśli oni przed namiestnika skargę na Pawła. Kiedy go przyprowadzono, Tertullos wystąpił z oskarżeniem: „Dzięki tobie cieszymy się pełnym pokojem. Twoje rządy są wyrazem troski o dobro tego narodu. Zawsze i wszędzie jesteśmy ci za to wdzięczni, Najdostojniejszy [...]
Paweł przed namiestnikiem Feliksem. Następnie wezwał dwóch setników i rozkazał im: „Przygotujcie dwustu żołnierzy i siedemdziesięciu jeźdźców oraz dwustu oszczepników. O trzeciej godzinie nocy bądźcie gotowi do wymarszu do Cezarei. Przygotujcie także zwierzęta, aby wsadzić na nie Pawła i bezpiecznie go dowieźć do namiestnika Feliksa”. Napisał też list o następującej treści: „Klaudiusz Lizjasz pozdrawia dostojnego namiestnika Feliksa! Żydzi [...]
Spisek przeciw Pawłowi. Następnego dnia Żydzi uknuli spisek i złożyli przysięgę, że nic nie wezmą do ust, dopóki nie zabiją Pawła. Spiskowców było ponad czterdziestu. Poszli do wyższych kapłanów oraz starszyzny i oświadczyli: „Złożyliśmy przysięgę, że niczego do ust nie weźmiemy, dopóki nie zabijemy Pawła. Razem z Wysoką Radą nakłońcie dowódcę, żeby kazał go wam przyprowadzić. [...]
Przed Wysoką Radą. Następnego dnia rozkazał zebrać się wyższym kapłanom i całej Wysokiej Radzie. Wówczas polecił rozwiązać i zaprowadzić przed nich Pawła. Chciał bowiem wiedzieć dokładnie, o co go Żydzi oskarżają. Paweł zaś uważnie spojrzał na Wysoką Radę i powiedział: „Bracia! Aż do dnia dzisiejszego służyłem Bogu z czystym sumieniem”. Wtedy najwyższy kapłan Ananiasz kazał tym, którzy stali [...]
Paweł obywatelem rzymskim. Aż dotąd słuchali go uważnie, lecz teraz zaczęli krzyczeć: „Precz z nim! Nie godzi się, aby taki żył na ziemi!”. Krzycząc, zrzucali z siebie płaszcze i ciskali piaskiem w górę. Wtedy dowódca kazał go odprowadzić do koszar, a następnie polecił go wychłostać, aby wymusić zeznanie. Chciał się bowiem dowiedzieć, dlaczego z taką wrogością krzyczeli przeciwko niemu. [...]
