Znak pokornej duszy Znakiem pokornej duszy jest czynienie zawsze tego, co dobre, i posiadanie o sobie niskiej opinii. Oznaką wielkiej czystości i wewnętrznej wiary jest odrzucenie pocieszenia pochodzącego od tego, co stworzone. Tomasz a Kempis, "O naśladowaniu Chrystusa", k II.VI.3 (Znak pokornej duszy) Wersja "obrazkowa" tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby [...]
Człowiek widzi twarz, Bóg zna serce Jeżeli skupisz się na tym, jaki jesteś wewnątrz, nie będziesz dbał o to, jak o tobie mówią ludzie. Człowiek widzi twarz, Bóg zaś serce. Człowiek ma wzgląd na czyny, Bóg również na intencje. Tomasz a Kempis, "O naśladowaniu Chrystusa", k II.VI.3 (Człowiek widzi twarz, Bóg zna serce) [...]
Czyste sumienie Kto ma czyste sumienie, ten łatwo osiągnie zadowolenie i spokój. Ani pochwały nie uczynią cię świętszym, ani krytyka – podlejszym. Jesteś tym, czym jesteś: nie można powiedzieć, że jesteś większy, niż jesteś w oczach Boga. Tomasz a Kempis, "O naśladowaniu Chrystusa", k I.VI.3 (Czyste sumienie) Wersja "obrazkowa" tego [...]
Odniesiesz wielki pożytek, jeśli zachowasz spokój od trosk doczesnych Odniesiesz więc wielki pożytek, jeśli zachowasz spokój od trosk doczesnych. Jeżeli natomiast będziesz zważać na doczesność, cofniesz się w rozwoju. Nie miej niczego za wielkie, wzniosłe, wdzięczne. Nic nie przyjmuj, oprócz czystego Boga i tego, co z Nim związane. Każda pociecha, która pochodzi od tego, co stworzone, [...]
Gdzie jesteś skoro nie ma cię w samym sobie? Nigdy nie zwrócisz się ku swemu wnętrzu i nie oddasz się Bogu, jeśli nie przestaniesz obmawiać bliźnich i nie zaczniesz zważać przede wszystkim na samego siebie. Jeśli zupełnie oddasz się samemu sobie i Bogu, mało cię obejdzie to, co zobaczysz za oknem. Gdzie jesteś, skoro nie ma [...]
Wielki ciężar czy błahostka Kiedy człowiek zaczyna tracić zapał, boi się najmniejszego trudu i z chęcią przyjmuje pocieszenie z zewnątrz. Lecz gdy zaczyna naprawdę zwyciężać samego siebie i dzielnie kroczyć ścieżką Boga, uznaje za błahostkę to, co wcześnie miał za wielki ciężar. Tomasz a Kempis, "O naśladowaniu Chrystusa", k II.IV.3 (Wielki ciężar czy błahostka) [...]
Kiedy człowiek zmienia się w kogoś nowego Jak rzucone w ogień żelazo traci rdzę i zyskuje blask, tak człowiek, zwracając się całkowicie do Boga, przestaje być odrętwiały i zmienia się w kogoś nowego. Tomasz a Kempis, "O naśladowaniu Chrystusa", k II.IV.2 (Kiedy człowiek zmienia się w kogoś nowego) Wersja "obrazkowa" tego wpisu [...]
Tak postrzegamy świat zewnętrzny jacy sami jesteśmy wewnętrznie Gdybyś był dobry i czysty wewnętrznie, widziałbyś i pojmowałbyś wszystko bez problemu. Czyste serce przenika niebo i piekło. Tak postrzegamy świat zewnętrzny, jacy sami jesteśmy wewnętrznie. Jeśli jest radość na tym świecie, posiadł ją człowiek czystego serca. A jeśli są gdzieś męka czy niepokój, nieczyste sumienie jest ich dobrym [...]
Człowiek wznosi się ponad doczesność na dwóch skrzydłach: prostocie i czystości Człowiek wznosi się ponad doczesność na dwóch skrzydłach: prostocie i czystości. Prostota powinna przejawiać się w intencjach, czystość w uczuciach. Prostota dąży do Boga, czystość chwyta Go i rozsmakowuje się w Nim. Nic nie przeszkodzi ci w dobrym uczynku, jeśli twoje wnętrze uwolni się od nieumiarkowanych pragnień. Jeśli [...]
Im ktoś lepiej potrafi znosić trudności, tym większy zachowa pokój Niektórzy i utrzymują pokój w sobie, i żyją w nim z innymi. Inni natomiast ani sami nie zaznają pokoju, ani nie dopuszczą go u innych. Są dla nich przykrzy, ale jeszcze bardziej dla samych siebie. Są też tacy, którzy mają w sobie pokój i starają się wprowadzić do niego pozostałych. W tym [...]
