Łaska i natura
Pytamy, kto ile zrobił. Jaki był motyw jego działania – tego już tak pilnie nie roztrząsamy. Badamy, czy ktoś był człowiekiem silnym, bogatym, czy pięknym, czy był z niego zręczny, dobry pisarz, dobry śpiewak, dobry pracownik. Niewielu mówi natomiast o tym, jak kto był ubogi w duchu, jak cierpliwy i łagodny, jak oddany Bogu i skupiony na sprawach swojego wnętrza. Natura zważa tylko na zewnętrzną powłokę człowieka. Łaska zaś kieruje się ku wnętrzu. Natura często nas zwodzi. Łaska pokłada nadzieję w Bogu, by nie dać się oszukać.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k III.XXXI.5 (Łaska i natura)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
