Panie Boże, bądź moją siłą i całą moją wiarą
Panie Boże, Sędzio dobry, silny i cierpliwy. Ty znasz ludzką kruchość i niegodziwość. Bądź moją siłą i całą moją wiarą, bo moje sumienie mi nie wystarcza. Ty wiesz to, czego ja nie wiem. Dlatego, gdy poddają mnie krytyce, powinienem poniżyć się i znieść to łagodnie. Spójrz na mnie przychylnie i wybacz mi, ilekroć mi się to nie udaje. Daj mi łaskę większej cierpliwości. Twoje szczodre miłosierdzie jest bowiem lepsze niż moja rzekoma sprawiedliwość. Ono bowiem zapewnia przebaczenie, ona zaś staje w obronie tego, co skrywa sumienie. Nawet jeśli nic nie leży mi na sumieniu, to jednak nie mogę uznać za sprawiedliwego, ponieważ „nikt żyjący nie jest sprawiedliwy przez Tobą” (Ps 143[142], 2), o ile nie dotknie go Twoje miłosierdzie.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k III.XLVI.5 (Panie Boże, bądź moją siłą i całą moją wiarą)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
