Umrzeć szczęśliwie
Jak szczęśliwy i rozważny jest ten, kto stara się być takim, jakim pragnie, by znalazła go śmierć! Prawdziwe odrzucenie świata, gorące pragnienie rozwoju cnót, umiłowanie dyscypliny, usilna pokuta, gotowość do podporządkowania się, odrzucenie samego siebie oraz znoszenie w imię Chrystusa każdej przeciwności – wszystko to pozwala nam bowiem mocno wierzyć, że umrzemy szczęśliwie.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k I.XXIII.4 (Umrzeć szczęśliwie)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
