Pragnę słuchać tego, co mówi Pan Bóg
„Pragnę słuchać tego, co mówi Pan Bóg” (Ps 85[84], 9).
Błogosławiona dusza, która słyszy, jak Pan mówi do niej, i przyjmuje z Jego ust słowo pocieszenia. Błogosławione uszy, które przyjmują szept Boga, a ignorują podszepty tego świata. Błogosławione uszy, które słuchają głosu nie z zewnątrz, lecz tego wewnętrznego, który naucza prawdy.
Błogosławione oczy, które – zamknięte na to, co zewnętrzne – skupione są na tym, co wewnętrzne. Błogosławieni, którzy zgłębiają swoje wnętrze i przez codzienne wysiłki starają się coraz lepiej przygotować się do poznania tajemnic Nieba. Błogosławieni, którzy znajdują rozkosz w służbie Bogu i odcinają się od przeszkód, jakie wznosi przed nimi ten świat.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k III.I.1 (Pragnę słuchać tego, co mówi Pan Bóg)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
