Umarli dla grzechu – żyjący dla Chrystusa

Czy chcemy przez to powiedzieć, że powinniśmy trwać w grzechu, aby łaska się upowszechniła? Ależ nie! Skoro umarliśmy dla grzechu, jakże moglibyśmy nadal w nim żyć? Czy nie wiecie, że my, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierci? Przez chrzest zostaliśmy pogrzebani razem z Nim w śmierci po to, aby wejść w nowe życie, tak jak Chrystus został wskrzeszony z martwych dla chwały Ojca. Bo jeżeli zostaliśmy złączeni z Nim przez śmierć podobną do Jego śmierci, będziemy także złączeni przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzmy, że już nigdy nie wolno nam służyć grzechowi, ponieważ nasz stary człowiek został razem z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało uległo zniszczeniu. Ten bowiem, kto umarł, został uwolniony od grzechu. Jeżeli natomiast umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że razem z Nim też będziemy żyć, bo wiemy, że Chrystus wskrzeszony z martwych, już nie umiera, śmierć nad Nim już nie zapanuje. Jego śmierć była śmiercią dla grzechu raz na zawsze, Jego życie natomiast jest życiem dla Boga. Tak i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, żyjących zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Niech więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie swego ciała grzechowi jako oręż niesprawiedliwości, ale oddawajcie samych siebie Bogu jako ci, którzy powstali z martwych; a swoje ciało oddajcie Bogu jako oręż sprawiedliwości. Niech nie panuje nad wami grzech. Przecież nie jesteście poddani prawu lecz łasce.

List św. Pawła do Rzymian 6,1-14 (Umarli dla grzechu – żyjący dla Chrystusa)