Rozmawiać z Bogiem całkiem zwyczajnie
[Mawiał on], że trzeba postępować wobec Boga bardzo prosto i mówić do Niego całkiem zwyczajnie, prosząc Go o pomoc w różnych sprawach w miarę ich pojawiania się; [mawiał], że Bóg nie przestawał udzielać mu pomocy i że często jej doświadczał. Od pewnego czasu mówiono mu, aby wybrał się w drogę do Burgundii po wino, co było dla niego bardzo uciążliwe, poza tym nie posiadał żadnej biegłości w takich sprawach, miał niepełnosprawną nogę, a po statku mógł chodzić tylko wspierając się na beczkach. W ogóle jednak nie martwił się zakupem wina! Powiedział Bogu, że to Jego sprawa; a potem odkrył, że wszystko bardzo dobrze się ułożyło! (…)
Tak samo w kuchni, do której czuł z natury największą odrazę, przyzwyczaił się do robienia wszystkich rzeczy z miłości do Boga, którego prosił przy każdej okazji o łaskę, aby mógł wykonać swoją pracę. Po piętnastu latach pracy w kuchni nabył wielkiej sprawności.
br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania, Konferencje, p. 17-18 (Rozmawiać z Bogiem całkiem zwyczajnie), z: O praktykowaniu Bożej obecności
Powyższy cytat pochodzi z dzieła „O praktykowaniu Bożej obecności”. Jestem zauroczony tą książką. Jej prostotą i mocą. Jeżeli którykolwiek z cytatów zapisanych na tym blogu przemówi do twojego serca, gorąco zachęcam cię do jej zakupienia. Jestem pewien, że znajdziesz tam dużo więcej. Więcej mocy. Więcej miłości. Więcej wiary. Więcej Bożej obecności. Która, z Bożą pomocą, zagości w twym życiu.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej wspaniałej książce, wejdź tutaj: O praktykowaniu Bożej obecności.
