Istota wszelkiego życia doskonałego

Zdaj się przeto – proszę – z radosną uległością, na działanie tego pokornego porywu miłości, który wynika z twego serca i idź za nim. On będzie twoim przewodnikiem w życiu doczesnym i doprowadzi cię do szczęścia w przyszłym. W nim znajduje się istota wszelkiego życia doskonałego, bez niego nie można rozpocząć ani dokończyć żadnego dzieła. Na niczym innym on nie polega, tylko na naszej dobrej woli i na zgodności naszej woli z wolą Bożą, jak też na pewnym upodobaniu i radości, którą odczuwa wola w stosunku do wszystkiego, co Bóg czyni.

Takie właśnie usposobienie woli stanowi istotę wszelkiej doskonałości. Cała słodycz radości ciała i ducha, choćby nie wiem jak były święte, w porównaniu z takim usposobieniem woli są tylko przypadłościami i od tej dobrej woli zależą. Nazywam je przypadłościami, bo można je mieć lub nie bez naruszania tej woli. Tak jest przynajmniej w życiu doczesnym, ale nie w szczęśliwości niebieskiej, bo tam będą one nierozerwalnie złączone z tym, co jest istotne, jak ciało, które jest ich podmiotem, złączone będzie z Bogiem. 

Nie wątpię, że dla tego, kto doszedł do doskonałości dobrej woli w stopniu możliwym do osiągnięcia tu na ziemi, nie ma ani słodyczy ani takiej pociechy, której by się z jednakową radością nie wyrzekł jak i jej doświadczał, jeżeli taka byłaby wola Boża.

Chmura niewiedzy (nieznany Autor), Rozdział 49 – Istota doskonałości jest cała w dobrej woli, melodie zaś, pociechy i słodycz, jakich można w tym życiu doświadczyć, są tylko przypadłościami (Istota wszelkiego życia doskonałego)