Ratunek w Jezusie

Z najwyższą uwagą strzeż swego umysłu. Kiedy rozpoznasz jakąś myśl, odrzucaj ją i zaraz pospiesznie wzywaj na pomoc Chrystusa. Gdy jeszcze nie skończysz mówić, słodki Jezus powie: „Oto jestem przy tobie, by cię wesprzeć”. Gdy twoja modlitwa uśmierzy wszystkich wrogów, ponownie zważaj na umysł. Znowu bowiem nastąpią uderzenia fal liczniejsze od poprzednich, jedna po drugiej, miotając twoją duszę. Ale oto znów powraca Jezus, zbudzony przez swojego ucznia i , jako Bóg, rozkazuje złym wiatrom. Gdy one się uspokoją, może na godzinę lub chwilę, uwielbiaj Tego, który cię ocalił i żyj myślą o śmierci.

Filoteusz z Synaju, Czterdzieści rozdziałów o czujności, p. 26, z: Filokalia, teksty o modlitwie serca