This Day in History: 2023-02-14
Zdarzyło się pewnego dnia, że Jezus wsiadł do łodzi ze swymi uczniami. Powiedział do nich: „Przeprawmy się na drugi brzeg jeziora”. I odpłynęli. A gdy płynęli zasnął. Wtem na jeziorze zebrała się wichura, zaczęły zalewać ich fale i znaleźli się w niebezpieczeństwie. Przypadli więc do Niego i zbudzili Go wołając: „Mistrzu! Mistrzu! Giniemy!”. On wstał, zgromił wichurę i wzburzone wody. A one uspokoiły się i nastała cisza. Wtedy zapytał ich: „Gdzie jest wasza wiara?”. Oni zaś przestraszeni, dziwili się i mówili jeden do drugiego: „Kim On właściwie jest, że rozkazuje wiatrom i wodzie, a one są mu posłuszne?”.
Ewangelia wg św. Łukasza 8,22-25
Miłosierny Panie, Ty otworzyłeś moje serce i wlałeś w nie swoje światło. Ty pokazałeś mi, że tylko w Tobie mogę pokładać nadzieję. W chwili, gdy przyszedłeś do mnie, wszystkie pytania i wątpliwości zniknęły. Byłeś już tylko Ty. Narodziłem się ponownie w Twojej łasce. Życie, którym żyłem do tej pory, skończyło się.
Pozostały jednak stare nawyki. Przyzwyczajenia, które przez tyle lat w sobie pielęgnowałem. Wątpliwości, w które już nie wierzę, ale które w formie myśli, ciągle pojawiają się w mojej głowie.
Gdy u moich drzwi postawiłeś Janka, na początku traktowałem go jak intruza. Dziecko, które, z braku opieki rodziców, przychodzi i narzuca się mojej rodzinie. Mimo, że w głębi serca wiedziałem, że Janek ma wspaniały dar dla mnie, nie byłem w gotowy go zauważyć. Nie byłem gotowy tego daru przyjąć. Więc przez długi czas nie wpuszczałem Janka do swojego serca. Traktowałem go jak każdą obcą osobę. Neutralnie. Z dużą rezerwą. Nie pozwalałem mu się zbliżyć bardziej, niż na odległość, którą ja uznałem za bezpieczną.
Aż zdarzył się cud. Usłyszałem jak mówisz do mnie: „Zapewniam was: Wszystko co zrobiliście dla jednego z tych najmniejszych moich braci, zrobiliście dla Mnie”. I stało się dla mnie jasne, że przychodzisz do mnie pod postacią Janka. Że ofiarujesz mi swoją nieskończoną miłość i dobroć pod postacią tego chłopca. W ciągu sekundy odmieniłeś moje serce. Każdego dnia, w każdej sekundzie, którą spędzaliśmy razem, objawiałeś swoją nieskończone miłosierdzie. Mimo, że w oczach świata, może wyglądać to tak, że dajemy wiele Jankowi i jego rodzinie, to wiem, że równie wiele od nich otrzymujemy. I łaska naszego Ojca, w obu naszych rodzinach, dokonuje wspaniałych transformacji. Otwiera nas na Bożą miłość.