Przypowieść o przewrotnych dzierżawcach

Wtedy zaczął opowiadać ludowi tę przypowieść: „Pewien człowiek zasadził winnicę, wydzierżawił ją rolnikom i wyjechał na dłuższy czas. Gdy nadeszła odpowiednia pora, posłał do dzierżawców sługę, aby oddali mu należną część plonu winnicy. Jednak dzierżawcy pobili go i odprawili z niczym. Ponownie wysłał innego sługę. Oni i tego pobili, znieważyli i odprawili z niczym. Wtedy posłał jeszcze trzeciego. Także i tego poranili i wyrzucili. Wówczas pan winnicy powiedział: „Co mam zrobić? Wyślę mojego umiłowanego syna. Tego chyba uszanują”. Lecz gdy dzierżawcy go ujrzeli, mówili między sobą: „To jest dziedzic! Zabijmy go, aby dziedzictwo stało się nasze”. Wyrzucili go więc poza winnicę i zabili. Co teraz uczyni im pan winnicy? Przybędzie i wytraci tych dzierżawców, a winnicę odda innym”. Gdy to usłyszeli, zawołali:”Przenigdy!”. On zaś spojrzał na nich i powiedział: „Cóż więc znaczy to, co napisano:

Kamień, który odrzucili budujący,
stał się kamieniem węgielnym?

Kto upadnie na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo on spadnie, ten będzie zmiażdżony”. W tej godzinie nauczyciele Pisma i wyżsi kapłani próbowali Go pojmać, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że powiedział tę przypowieść przeciwko nim.

Ewangelia wg św. Łukasz 20,9-19 (Przypowieść o przewrotnych dzierżawcach)

Wpis w wersji „obrazkowej” (kliknij w obrazek aby go powiększyć) :-)