Paweł naucza w Azji Mniejszej (cz. 1 z 3) – Jezus potomkiem Dawida.

Paweł i jego towarzysze odpłynęli z Pafos i przybyli do Perge w Pamfilii. Jan jednak odłączył się od nich i powrócił do Jerozolimy. Oni zaś wyruszyli z Perge i udali się do Antiochii Pizydyjskiej. W szabat weszli do synagogi i usiedli. Po odczytaniu tekstu Prawa i Proroków, przełożeni synagogi poprosili ich: „Bracia! Jeśli chcecie skierować jakieś krzepiące słowa do ludzi, przemówcie!”. Wtedy wstał Paweł i, dając znak ręką, powiedział: „Izraelici i wy wszyscy, którzy boicie się Boga, posłuchajcie! Bóg narodu izraelskiego wybrał naszych przodków. On wywyższył lud w czasie jego pobytu w Egipcie i objawił swoją moc, wyprowadzając go stamtąd. Przez około czterdzieści lat okazywał im cierpliwość na pustyni. Potem wyniszczył siedem narodów kananejskich, oddając im w dziedzictwo ich ziemię. Wszystko to trwało około czterystu pięćdziesięciu lat. A potem dawał im sędziów, aż do proroka Samuela. Gdy zażądali króla, Bóg dał im Saula, syna Kisza, z plemienia Beniamina. Rządził on czterdzieści lat. Kiedy go jednak odrzucił, uczynił królem Dawida. O nim to powiedział: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka według mojego upodobania, który doskonale wypełni moją wolę”. 

Zgodnie z obietnicą, jednego z jego potomków Bóg uczynił zbawicielem Izraela. Jest nim Jezus. Przed Jego przyjściem Jan głosił całemu Izraelowi chrzest nawrócenia. Gdy Jan wypełnił swoją misję, powiedział: „Nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Lecz oto za mną idzie ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach””. 

Dzieje Apostolskie 13,13-25 (Paweł naucza w Azji Mniejszej (cz. 1 z 3) – Jezus potomkiem Dawida)