Nauczanie o modlitwie

Jezus modlił się w pewnym miejscu. Kiedy skończył, jeden z Jego uczniów poprosił Go: „Panie naucz nas modlić się, jak Jan nauczył swoich uczniów”. Wtedy powiedział im: „Gdy się modlicie mówcie:
Ojcze, niech będzie uświęcone Twoje imię.
Niech przyjdzie Twoje królestwo.
Chleba naszego powszedniego dawaj nam każdego dnia.
I odpuść nam nasze grzechy, gdyż i my darujemy każdemu, kto wobec nas zawinił.
I nie dopuszczaj do nas pokusy”.

Potem powiedział do nich: Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy z prośbą: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo właśnie mój przyjaciel, będąc w drodze , przybył do mnie, a nie mam mu co podać”. A on ze środka odpowie: „Nie sprawiaj mi kłopotu. Drzwi są już zamknięte, a moje dzieci i ja jesteśmy już w łóżku. Nie mogę wstać, żeby ci podać”. Mówię wam: Jeśli nawet nie wstanie i nie da mu, dlatego że jest jego przyjacielem, to wstanie z powodu jego natręctwa i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam mówię: Proście, a otrzymacie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a temu, kto puka, będzie otwarte. Czy jest wśród was taki ojciec, który, gdy syn poprosi o rybę, zamiast ryby poda mu węża? Albo gdy poprosi go o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, chociaż źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, tym bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go poproszą”.

Ewangelia wg św. Łukasza 11,1-13 (Nauczanie o modlitwie)

Ps. Powyższy fragment (od wersetu 10) stał się podstawą siódmego świadectwa mojego nawrócenia, które dotyczyło modlitwy. Opowiadam w nim  o tym jak Bóg odpowiadał na moje modlitwy – nawet wówczas, gdy byłem ateistą i  „zdecydowałem”, że Boga nie ma. Ojciec jednak, cały czas, miał mnie w swojej opiece i prostą drogą prowadził do siebie. Jeżeli masz ochotę się z nim zapoznać kliknij tutaj: Świadectwo #7 – O tym jak Bóg odpowiadał na moje modlitwy (moje nawrócenie)