Zobacz, jak daleko ci do prawdziwej miłości i pokory
Jesteś dobry w usprawiedliwianiu się i wybielaniu własnych czynów, a nie chcesz przyjmować cudzych usprawiedliwień. Byłoby słuszniej samego siebie oskarżać, a usprawiedliwiać swojego brata. Jeśli chcesz, żeby znoszono ciebie, znoś i innych.
Zobacz, jak daleko ci do prawdziwej miłości i pokory. Pokora nie potrafi gniewać się na nikogo i nikogo oskarżać – oprócz siebie samej. Nie jest wielkim wyczynem zadawanie się z ludźmi dobrymi i uprzejmymi. Ono bowiem podoba się wszystkim, każdy lubi mieć spokój i kocha bardziej tych, którzy się z nim zgadzają. Zdolność do pokojowego współżycia z ludźmi przykrymi, surowymi, niezdyscyplinowanymi czy mającymi odmienne od nas opinie to wielka łaska, to rzecz godna pochwały, to dzielny czyn.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k II.III.2 (Zobacz, jak daleko ci do prawdziwej miłości i pokory)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
