Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami
Panie, otwórz moje serce na Twoje prawo i naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Pozwól mi zrozumieć Twoją wolę i z wielką czcią i starannością wspominać Twoje dobrodziejstwa: wszystkie zebrane jako całość i każde z osobna. Zdołam wtedy godnie Ci za nie podziękować.
Wiem to i wyznaję: nie potrafię podziękować Ci należycie nawet za najmniejszą przysługę. Jestem mniejszy od wszystkich dóbr, które mi dałeś. Gdy natomiast myślę o Twojej wspaniałomyślności, zamieram w duchu wobec jej ogromu.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k III.XXII.1 (Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
