Najwspanialsza ofiara i największe zadośćuczynienie za odpuszczenie grzechów
„Nie istnieje bowiem wspanialsza ofiara, większe zadośćuczynienie za odpuszczenie grzechów aniżeli ofiarowanie siebie samego, w całości i czystości, wraz z ofiarą Ciała Chrystusa podczas Mszy i Komunii Świętej.
Jeżeli człowiek uczyni wszystko, co leży w jego mocy, i szczerze będzie żałował za swoje grzechy, wtedy, gdy przyjdzie do Mnie po łaskę i wybaczenie, usłyszy te słowa: „Żyję Ja, który «nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył» (Ez 33, 11). Albowiem nie będę już pamiętał jego grzechów, lecz wszystkie zostaną mu odpuszczone”.
Tomasz a Kempis, „O naśladowaniu Chrystusa”, k IV.VII.4 (Najwspanialsza ofiara i największe zadośćuczynienie za odpuszczenie grzechów)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„O naśladowaniu Chrystusa” to jedna z najpopularniejszych książek chrześcijańskich. Przetłumaczona na ponad 90 języków. W sposób szczególny, czuję że jest to książka na obecny, trudny czas (gdy piszę te słowa przez całą Polskę przelewają się protesty związane z zaostrzeniem prawa dot. aborcji – 31.10.2020). I jak dla wielu katolików, również i dla mnie to trudny moment. Moment, który oddziela bolesną śmierć tego, co było (i już chyba nie wróci), od niecierpliwego ale i pełnego nadziei oczekiwania na nowe, które nadchodzi. I to jest wspaniała chwila, aby powrócić do dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” i po raz kolejny spędzić trochę czasu z fragmentami, które dla siebie i dla ciebie jakiś czas temu wybrałem. Jestem przekonany, że właśnie teraz potrzebuję, aby po raz kolejny mnie przemieniły. Być może przemienią również i ciebie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: „O naśladowaniu Chrystusa” – Tomasz a Kempis
