Być chrześcijaninem
Kiedy spotykam osobę śpiącą na zewnątrz w zimną noc, mogę poczuć, że ten „dziwak” jest kimś przypadkowym, kto wchodzi mi w drogę, gnuśnym oprychem, przeszkodą na mojej drodze, dokuczliwym cierniem na sumieniu, problemem, który muszą rozwiązać politycy, a może nawet nieczystością, zaśmiecającą przestrzeń publiczną. Ale mogę także zareagować, wychodząc od wiary i miłości, uznając w tym człowieku istotę ludzką, posiadającą taką samą godność jak ja, stworzenie nieskończenie umiłowane przez Ojca, obraz Boga, brata odkupionego przez Chrystusa. To znaczy być chrześcijaninem! Czy da się pojąć świętość bez tego żywego uznania godności każdej istoty ludzkiej?
papież Franciszek, Adhortacja Apostolska „Gaudete et exsultate”, p. 98 (Być chrześcijaninem)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
„Gaudete et exsultate” to opowieść papieża Franciszka o tym, jak może wyglądać świętość twoja i moja w dzisiejszym świecie. Bardzo często żyjemy w przekonaniu, że świętymi mogą być tylko wyjątkowi herosi, a skoro ja jestem taki przeciętny (może nawet poniżej przeciętnej) to świętość nie jest dla mnie. I papież Franciszek w bardzo delikatny, ale i jednoznaczny sposób wybija mnie i ciebie z tego błędu. I rozpala pragnienie, aby niezależnie od tego co ty sam, albo twoje otoczenie mówi i myśli na twój temat, nie rezygnować z pragnienia bycia świętym.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, wejdź tutaj: Adhortacja Apostolska „Gaudete et exsultate”
