Znajdował w Bogu wszystko co było potrzebne w danej chwili Doszedł do tego, by myśleć tylko o Bogu. Kiedy jednak chciał oderwać się od jakiejkolwiek pokusy, czuł, że myśli nachodzą go; doświadczenie szybkiej pomocy ze strony Boga sprawiało, iż pozwalał tym myślom rozwijać się, i kiedy przychodził odpowiedni czas, zwracał się do Boga, [...]
Zaufanie jakie żywimy do Boga [Mawiał], że zaufanie, jakie żywimy do Boga, jest wyrazem wielkiej czci dla Niego i ściąga dla nas wielkie łaski. Niemożliwe jest nie tylko to, by Bóg oszukiwał, lecz i to, by pozwalał długo cierpieć duszy całkowicie zdanej na Niego i zdecydowanej znieść dla Niego wszystko. br. Wawrzyniec od [...]
Wszystkie swe działania podejmować z miłości do Boga Powiedział mi, że w jego przypadku fundamentem życia duchowego jest wzniosła idea Boga i szacunek do Niego w wierze. Gdy raz ją właściwie zrozumiał, nie żywił żadnej innej troski, jak tylko z miejsca wiernie odrzucać każdą inną myśl, aby wszystkie swe działania podejmować z miłości [...]
Myśli psują wszystko [Mawiał], że myśli(*) psują wszystko: zło od nich się zaczyna! Trzeba je odrzucać natychmiast, gdy zauważymy, że wcale nie są potrzebne w aktualnie wykonywanych zajęciach ani do naszego zbawienia, i zacząć od nowa rozmowę z Bogiem. (*) "Myśli" w znaczeniu zamknięcia się w swoich refleksjach intelektualnych (przyp. tłum.) br. Wawrzyniec [...]
Zatracić się w miłości do Boga [Mawiał], że w trudach do nikogo nie zwracał się z prośbą o radę, lecz dzięki światłu wiary, która dawała mu pewność, że Bóg jest obecny, spokojnie działał dla Niego, niezależnie od okoliczności. W ten sposób chciał się zatracić w miłości do Boga - z czego był zadowolony. [...]
Miłować Boga we wszystkim Wiedząc, że trzeba miłować Boga we wszystkim, i starając wywiązać się z tego obowiązku, nie potrzebował kierownika, a tylko spowiednika, aby udzielił mu odpuszczenia popełnionych grzechów. Łatwo dostrzegał swe błędy i wcale nie był nimi zdziwiony: wyznawał je Bogu i nie próbował się z nich usprawiedliwiać; później wracał spokojnie [...]
Czas modlitwy a pozostały czas [Mawiał], że czas modlitwy w jego przypadku w ogóle nie różnił się od pozostałego czasu; odprawiał rekolekcje, gdy ojciec przeor polecał mu je odprawić, nie pragnął ich jednak i nie zabiegał o nie, gdyż nawet największa praca nie odwracała go wcale od Boga. br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania, Konferencje p. [...]
Rozmawiać z Bogiem całkiem zwyczajnie [Mawiał on], że trzeba postępować wobec Boga bardzo prosto i mówić do Niego całkiem zwyczajnie, prosząc Go o pomoc w różnych sprawach w miarę ich pojawiania się; [mawiał], że Bóg nie przestawał udzielać mu pomocy i że często jej doświadczał. Od pewnego czasu mówiono mu, aby wybrał się [...]
Kiedy br Wawrzyniec upadał, br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania Kiedy upadał, nie czynił niczego innego, jak tylko przyznawał się do swego błędu i mówił do Boga: "Nigdy nie uczynię niczego błędnego, jeżeli pozwolisz mi działać; do Ciebie należy to, by przeszkodzić mi w upadku i poprawić to, co złe". Później już wcale nie rozpaczał [...]
Zwracać się zawsze ku Bogu Zwracał się zawsze ku Bogu, gdy podejmował praktykowanie jakiejkolwiek cnoty, mówiąc: "Mój Boże, nie zdołam tego uczynić, jeśli nie uzdolnisz mnie do tego"; i natychmiast doznawał potrzebnych sił. br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania, Konferencje, p. 15 (Zwracać się zawsze ku Bogu), z: O praktykowaniu Bożej obecności [...]
