Elżbieta od Trójcy Świętej, właśc. Elżbieta Catez, fr. Élisabeth Catez (ur. 18 lipca 1880 w Avor, zm. 9 listopada 1906 w Dijon) – karmelitanka bosa, Święta Kościoła katolickiego.
Jej rodzicami byli Franciszek Józef Catez i Maria Rolland. Elżbieta Catez urodziła się w Avor niedaleko Bourges, gdzie stacjonował oddział, w którym pracował jej ojciec. W wieku 7 lat straciła ojca. W wieku 14 lat złożyła w sercu śluby czystości i postanowiła wstąpić do Karmelu. Jednak nie mówiła tego swojej matce przez kilka lat. Kiedy to wreszcie nastąpiło, matka ograniczyła jej chodzenie do kościoła. Mimo to Elżbieta doznawała nadal w 1899 łask mistycznych. W końcu jej matka uległa i wyraziła zgodę na jej wstąpienie do zakonu po ukończeniu 21 lat. W 1901 r. Elżbieta Catez wstąpiła do klasztoru karmelitanek bosych w Dijon. Dwa lata później (1903) złożyła śluby zakonne. W 1906 zachorowała na chorobę Addisona. 30 października położyła się do łóżka, z którego już nie wstała. 8 listopada wypowiedziała ostatnie słowa, jakie zdołano zrozumieć: Idę do Światła, do Miłości, do Życia. O szóstej rano zmarła w opinii świętości. Miała 26 lat.
[źródło: wikipedia.pl]
