bł. Karol de Foucauld, fr. Charles de Foucauld (ur. 15 września 1858 w Strasburgu, zm. 1 grudnia 1916 w Tamanrasset w Algierii) – francuski trapista (OCSO) i prezbiter, misjonarz, eremita przebywający przez wiele lat wśród muzułmańskich Tuaregów na Saharze w Algierii, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Karol de Foucauld stworzył pierwsze opracowanie słownika francusko-tuareskiego, założył zgromadzenie oparte na swojej regule, pozostawił po sobie także pisma – listy i medytacje, które pokazują jego drogę duchową i rozumienie Pisma Świętego.
Duchowość Karola de Foucauld jest nazywana duchowością o wymiarze nazaretańskim. Kierował się w niej czterema podstawami: a) życie ukryte – naśladowanie cnót obecnych w życiu Jezusa i Świętej Rodziny w Nazarecie (przed rozpoczęciem publicznej działalności Jezusa), b) kontemplacja – wzorem dla niej jest życie ukryte Jezusa, c) obecność w świecie – realizacja życia ukrytego w świecie, d) miłość bliźniego – realizacja powyższych założeń w praktyce.
[źródło: wikipedia.pl]