Szczepan przed Wysoką Radą (cz. 3 z 6) – Narodziny i ucieczka Mojżesza.

„A gdy zbliżał się czas wypełnienia obietnicy, którą Bóg dał Abrahamowi, naród bardzo się rozrósł i rozmnożył w Egipcie. Wtedy zaczął panować w Egipcie inny władca, który nie znał Józefa. Był wrogo nastawiony do naszego narodu i krzywdził naszych przodków. Zmuszał ich do porzucania swoich niemowląt, aby w ten sposób ginęły. Wówczas urodził się Mojżesz, który był miły Bogu. Przez trzy miesiące karmiono go w domu ojca. A gdy go porzucono, wzięła go córka faraona i przybrała go sobie za syna. Mojżesza wykształcono we wszystkich naukach egipskich. Był mocny w słowach i czynach. A gdy skończył czterdzieści lat, postanowił odwiedzić swoich rodaków. Wtedy zobaczył, jak jednego z nich krzywdzono. Broniąc go, zabił Egipcjanina. Sądził, że jego rodacy zrozumieją, iż Bóg za jego pośrednictwem przynosi im wybawienie. Ale oni nie zrozumieli. Następnego dnia zobaczył, jak biją się między sobą i usiłował ich pogodzić. „Ludzie, przecież jesteście braćmi! – zawołał – Dlaczego krzywdzicie się wzajemnie?”. Lecz ten, który krzywdził drugiego, odepchnął go od siebie i powiedział: „Kto dał ci władzę i uczynił cię sędzią nad nami? Czy mnie też chcesz zabić, jak wczoraj zabiłeś Egipcjanina?”. Gdy Mojżesz to usłyszał, uciekł i przebywał jako cudzoziemiec w kraju Madianitów, gdzie urodziło mu się dwóch synów”.

Dzieje Apostolskie 7,17-29 (Szczepan przed Wysoką Radą (cz. 3 z 6) – Narodziny i ucieczka Mojżesza)