Wolność od wszystkich rzeczy (ich posiadania lub porzucenia), św. Ignacy Loyola

Wolność od wszystkich rzeczy (ich posiadania lub porzucenia)

Historia. Tu o trzech parach ludzi. Każda z tych par zdobyła 10.000 dukatów, ale nie w sposób czysty i należyty [jak to przystoi] z pobudki miłości ku Bogu (…).

Trzecia para ludzi. Oni chcą zrzucić z siebie przywiązania, ale tak je chcą zrzucić, aby nie mieć przywiązania ani do zatrzymania tej rzeczy nabytej, ani do jej utracenia. Chcą bowie jej chcieć albo jej nie chcieć, zależnie od tej woli, jaką sam Bóg, Pan nasz, im da i jak im się to wyda lepsze dla służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. A na razie [przed decyzją wyboru] chcą się uważać za takich, co już uczuciem wszystko porzucili i wytężają siły, aby ani tej rzeczy, ani żadnej innej nie chcieli, chyba że skłania ich do tego jedynie służba Bogu i Panu naszemu. Chodzi bowiem o to, by pragnienie lepszej służby Bogu i Panu naszemu skłaniało ich do przyjęcia lub porzucenia danej rzeczy.

Św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowe, p.150, 155 (Wolność od wszystkich rzeczy (ich posiadania lub porzucenia))

Ćwiczenia duchowe, Wolność od wszystkich rzeczy (ich posiadania lub porzucenia), św. Ignacy Loyola

Powyższy cytat pochodzi z „Ćwiczeń duchownych” stworzonych przez św. Ignacego Loyola. To wyjątkowy podręcznik, wciąż aktualny, mimo, że napisany został 450 lat temu. Jest podstawą tzw. rekolekcji ignacjańskich, które są wspaniałym narzędziem, jeżeli chcesz odkrywać żywego Boga w swym sercu. Dlatego z całego serca polecam zarówno same rekolekcje jak i „Ćwiczenia duchowne” :-)

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej wspaniałej książce, oraz o rekolekcjach wejdź tutaj: Ćwiczenia duchowe.