Uczyńmy z naszego serca kaplicę
Wcale nie trzeba być zawsze w kościele, aby przebywać z Bogiem; możemy uczynić z naszego serca kaplicę, w której chronimy się od czasu do czasu, aby tam z Nim rozmawiać łagodnie, pokornie i z miłością. Wszyscy ludzie zdolni są do takiej zażyłej rozmowy z Bogiem, jedni bardziej, inni mniej: On wie, na co nas stać. Zacznijmy, być może oczekuje od nas tylko wspaniałomyślnej decyzji. Odwagi, pozostaje nam mało życia: Pani ma blisko sześćdziesiąt cztery lata, a ja zbliżam się do osiemdziesiątki. Żyjmy i umierajmy z Bogiem, trudy zawsze będą nam słodkie i przyjemne, kiedy będziemy z Nim, a największe przyjemności bez Niego będą okrutną męką. Niech będzie błogosławiony za wszystko.
Amen.
br. Wawrzyniec od Zmartwychwstania, Listy, l. 9 (Uczyńmy z naszego serca kaplicę), z: O praktykowaniu Bożej obecności
Powyższy cytat pochodzi z dzieła „O praktykowaniu Bożej obecności”. Jestem zauroczony tą książką. Jej prostotą i mocą. Jeżeli którykolwiek z cytatów zapisanych na tym blogu przemówi do twojego serca, gorąco zachęcam cię do jej zakupienia. Jestem pewien, że znajdziesz tam dużo więcej. Więcej mocy. Więcej miłości. Więcej wiary. Więcej Bożej obecności. Która, z Bożą pomocą, zagości w twym życiu.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej wspaniałej książce, wejdź tutaj: O praktykowaniu Bożej obecności.
