Żyć samym Bogiem
Karmelitanka, moja ukochana, jest duszą, która spojrzała na Ukrzyżowanego, ujrzała Go, jak składał siebie w Ofierze Ojcu za dusze, a skupiając się na tym wielkim widzeniu miłości Chrystusa, zrozumiała ogrom miłości swojej duszy i zapragnęła oddać się tak jak On!… A na górze Karmel, w milczeniu, w samotności, w modlitwie, która nigdy się nie kończy, albowiem przedłuża się na wszystko, karmelitanka już żyje tak, jakby żyła w niebie: 'samym Bogiem’. Ten sam, który będzie kiedyś jej szczęściem i będzie ją nasycał w swojej chwale, już teraz oddaje się jej, nigdy jej nie opuszcza, lecz stale mieszka w jej duszy. Co więcej, oboje stanowią już Jedno. Również ona jest złakniona milczenia, aby zawsze Go słuchać i coraz bardziej wnikać w Jego Nieskończoną Istotę. Ona utożsamia się w Tym, Którego miłuje. Znajduje Go wszędzie, we wszystkim Go widzi, jak promieniuje! Czyż to nie jest niebo na ziemi? To niebo, moja Germanko, nosisz w swojej duszy. Już teraz możesz być karmelitanką, albowiem karmelitankę Jezus poznaje od wewnątrz, to znaczy od strony jej duszy. Nie opuszczaj Go nigdy, czyń wszystko pod Jego boskim wzrokiem i trwaj cała rozradowana w Jego pokoju i miłości, darząc szczęściem swoich bliskich!
Św Elżbieta od Trójcy Świętej, Listy z Karmelu, l 134 (Żyć samym Bogiem)
Powyższy cytat pochodzi z pięknych listów napisanych przez św. Elżbietę od Trójcy Świętej. Listy te powstały podczas ostatnich lat życia, które św. Elżbieta spędziła w zakonie Karmelitanek Bosych. Znaleźć je możesz w drugim tomie dzieł zebranych tej świętej, która nosi nazwę „Listy z Karmelu”. Nie ukrywam, że jestem zauroczony wspaniałym świadectwem wiary i miłości, które odnajduje w listach św. Elżbiety. Więc jeżeli powyższy cytat poruszył twoje serce, po więcej zapraszam do „Listów z Karmelu”:-)
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o książce, wejdź tutaj: Listy z Karmelu
