Modlitwa dziękczynna – Jezu, dziękuję Ci za codzienne drobne krzyżyki.
Jezu, dziękuję Ci za codzienne drobne krzyżyki, za przeciwności w moich zamiarach, za trud życia wspólnego, za złe tłumaczenie intencji, za poniżenie przez innych, za cierpkie obchodzenie się z nami, za posądzanie niewinne, za słabe zdrowie i wyczerpanie sił, za zaparcie się własnej woli, za wyniszczenie własnego ja, za nieuznanie w niczym, za pokrzyżowanie wszystkich planów.
Dziękuję Ci, Jezu, za cierpienia wewnętrzne, za oschłość ducha, za trwogi, lęki i niepewności, za ciemność i gęsty mrok wewnętrzny, za pokusy i różne doświadczenia, za udręki, które wypowiedzieć trudno, a zwłaszcza za te, w których nas nikt nie zrozumie, za godzinę śmierci, za ciężkość walki w niej, za całą jej gorycz.
Dziękuję Ci, Jezu, których wpierw wypił ten kielich goryczy, nim mnie, złagodzony, podałeś. Oto przyłożyłam usta do tego kielicha woli świętej, niech mi się stanie według upodobań Twoich, niechaj się stanie ze mną to, co zakreśliła mądrość Twoja przed wiekami. Pragnę wysączyć kielich przeznaczeń aż do ostatniej kropelki, nie chcę badać ich przeznaczenia; w goryczy – radość moja, w beznadziejności – ufność moja. W Tobie, Panie, wszystko dobre jest, co daje ojcowskie Twe serce; nie przenoszę pociech nad gorycze ani goryczy nad pociechy, ale za wszystko dziękuję Ci, Jezu. Rozkoszą moją jest wpatrywanie się w Ciebie, Boże nie pojęty. W tych tajemniczych istnieniach przebywa duch mój, tam czuję, że jestem u siebie. Znane mi [jest] dobrze mieszkanie Oblubieńca mego. Czuję, że nie ma ani jednej kropli krwi we mnie, która by nie płonęła miłością ku Tobie.
O Piękności niestworzona, kto Ciebie raz pozna, ten nic innego kochać nie może. Czuję odchłań swej duszy bezdenną i nic jej nie wyrówna – jeno Bóg sam. Czuję, że tonę w Nim jako jedno ziarenko piasku w bezdennym oceanie.
Św. Siostra Faustyna Kowalska ZMBM, „Dzienniczek”, p. 343 (Modlitwa dziękczynna – Jezu, dziękuję Ci za codzienne drobne krzyżyki)
Wersja „obrazkowa” tego wpisu (Kliknij w obrazek, aby powiększyć):-)
Powyższy cytat pochodzi z dzieła pt. „Dzienniczek – Miłosierdzie w duszy mojej”, którego autorką jest św. s. Faustyna Kowalska. To arcydzieło literatury mistycznej, które jako jedno z nielicznych, powstało w naszym ojczystym języku. Jest to ważne o tyle, że mamy dostęp do wspaniałych objawień i słów Jezusa skierowanych do św. Faustyny i nas wszystkich, bez zniekształceń wynikających z tłumaczenia. Jestem pod wielkim wrażeniem Dzienniczka, to książka, która może zmieniać, i zmienia, życia tych którzy się w nim zanurzą. A więc zanurzmy się w Bożym miłosierdziu wraz z siostrą Faustyną :-)
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o książce, wejdź tutaj: Dzieniczek – Miłosierdzie w duszy mojej
